اثرات ضدیخ های مختلف بر میزان شکست dna در جنین های خوک تولید شده به روش in vitro

زمینه و هدف: تاکنون از ضدیخ های زیادی جهت انجماد جنین های مرحله قبل از لانه گزینی به منظور جلوگیری از تشکیل یخ داخل سلولی استفاده شده است، ولی با این وجود تعداد زیادی از جنینها پس از ذوب به دلایل مختلفی از جمله نوع ضدیخ مورد استفاده و به دنبال آن شکست dna جنین، در اثر سمیت ضدیخ از بین می روند. اتیلن گلیکول، 1و2 پروپاندیول و گلیسرول ضدیخ های معمول می باشند که به طور وسیعی برای انجماد جنین حیوانات گوناگون و همچنین انسان استفاده می شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات ضدیخ های مختلف روی میزان شکست dna بلاستوسیست های خوک به منظور تعیین ضدیخ مناسب برای انجماد جنین خوک بود. روش بررسی: تعداد 197 بلاستوسیست خوک به روش in vitro تولید شدند و به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم گردیدند. تعداد 40 بلاستوسیست به عنوان گروه کنترل به مدت یک ساعت در محلول pbsبدون ضدیخ قرار گرفتند. بقیه بلاستوسیستها در سه گروه متفاوت در معرض 3 نوع محلول ضدیخ با غلظت 10% به مدت یک ساعت در یک روش 3 مرحله ای در درجه حرارت اتاق قرار گرفتند. به طوریکه40 بلاستوسیست در معرض اتیلن گلیکول و 40 بلاستوسیست در معرض 1و2 پروپاندیول و 40 بلاستوسیست در معرض گلیسرول قرار گرفتند. شواهد مورفولوژیک از زنده ماندن بلاستوسیستها پس از 24 ساعت کشت مجدد در گروه های مختلف در محیط ncsu-37، براساس تشکیل مجدد حفره بلاستوسل به وسیله مشاهده استریومیکروسکوپی با بزرگنمایی 40 برابر ارزیابی گردید. شاخص میزان شکست dna در آنها پس از نشانه گذاری با تکنیک tunel و رنگ آمیزی زمینه ای با pi مشخص شد. داده ها با آنالیز واریانس و آزمون تعقیبی فیشر و با کمک نرم افزار stutview مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج: قرار گرفتن بلاستوسیست های خوک در معرض ضدیخ های مختلف، منجر به افزایش تعداد هسته هایی با شکست dna می شود. در ضمن، میزان شاخص شکست dna در بلاستوسیست های دارای بلاستوسل نسبت به بلاستوسیست های فاقد بلاستوسل، بدون توجه به نوع ضدیخ کمتر بود. نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه در معرض ضدیخ قرار گرفتن بلاستوسیست های خوک، میزان شکست dna را افزایش می دهد و در این میان اتیلن گلیکول کمترین میزان سمیت را دارد.